مقدمه: نان از مهم ترین اجزاء تشکیل دهنده رژیم غذایی در سراسر جهان است. عدم دستیابی به ویژگی های منحصر به فرد پروتیین گلوتن، دستیابی به ویژگی های مطلوب محصولات نانوایی بدون گلوتن را دشوار کرده است. اینولین از فیبرهای تغذیه ای محلول با کاربرد گسترده در صنایع غذایی است. روش بررسی: ویژگی های بافتی، فیزیکوشیمیایی، حسی و ماندگاری اینولین در نمونه های نان بدون گلوتن بر پایه آرد برنج-بلوط (30: 70) غنی شده با 10 درصد وزنی-وزنی پری بیوتیک اینولین با درجه ی پلیمریزاسیون مختلف (کمتر از 10، بیشتر از 23 و 60-2) و شرایط تخمیر ترکیبی بر پایه خمیرترش (MF-SD) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که MF-SD و اینولین بلند زنجیر، قادر به ایجاد ساختار با قابلیت نگهداری گازهای تولید شده طی فرآیند پخت و بهبود ویژگی بافتی شده است، که به نظر می رسد ناشی از توانایی بالقوه آن در تشکیل ژل باشد. علاوه بر این، بالاترین ماندگاری اینولین نیز در این نمونه مشاهده می شود. بطوریکه مطلوب ترین ویژگی های تکنولوژیکی و کمترین میزان افت اینولین (31 درصد وزنی-وزنی) در نمونه نان بدون گلوتن حاوی 30 درصد وزنی-وزنی آرد بلوط و اینولین بلند زنجیر تخمیر شده با MF-SD (A30R70SL) مشاهده شد. نتیجه گیری: استفاده از اینولین بلند زنجیر برای دستیابی به ویژگی های تکنولوژیکی مطلوب و ارزش تغذیه ای بالا در فرمولاسیون نان بدون گلوتن توصیه می شود.

شناسه دیجیتال (DOR): 98. 1000/1735-0905. 1398. 36. 376. 101. 3. 1578. 41 به منظور ارزیابی میزان و درجه پلیمریزاسیون اینولین، عملکرد ریشه تر و اینولین 15 توده و رقم کاسنی (Cichorium intybus L. ) بومی و وارداتی، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ایستگاه تحقیقات خشکه داران استان مازندران در سال های 97-1395 اجرا شد. ماده گیاهی پژوهش، شامل 13 توده داخلی و دو رقم وارداتی از جنس کاسنی بود. در سال دوم آزمایش، در انتهای مرحله رزت، ریشه ها برداشت، توزین و محاسبات مربوطه انجام شد. عصاره گیری نمونه ها به روش استخراج آبی انجام شد، سپس قند کل و قند احیاءکننده نمونه ها اندازه گیری و میزان و درجه پلیمریزاسیون اینولین نمونه ها محاسبه گردید. مقایسه میانگین ها نشان داد که توده های رشت، چمستان و رقم وارداتی Selenite، به ترتیب با 15. 8، 13. 9 و 14. 3 درصد دارای بیشترین محتوای اینولین در بین ژنوتیپ های کاسنی بودند. یافته های تحقیق نشان داد که رقم Selenite با تولید 35. 458 تن در هکتار ریشه تر و 2818. 9 کیلوگرم در هکتار اینولین، در بین رقم ها و نمونه های کاسنی مورد مطالعه بیشترین میزان ریشه و اینولین را دارا بوده و توده تنکابن به ترتیب با عملکرد 12. 692 تن در هکتار ریشه تر و 807. 5 کیلوگرم در هکتار اینولین، پس از آن در رتبه دوم قرار گرفت و از سایر توده ها و رقم های تحقیق برتر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که ژنوتیپ های Selenite و تنکابن از نظر میزان و درجه پلیمریزاسیون اینولین در دو سال تحقیق پایداری مناسبی داشته و از نظر عملکرد ریشه و اینولین نیز از ژنوتیپ های برتر کاسنی بودند و برای منطقه غرب مازندران مناسب تر شناخته شدند.

امروزه قابلیت اطمینان سیستم قدرت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ازاین رو وضعیت ترانسفورماتورها به عنوان یکی از المان های حیاتی و گران قیمت سیستم قدرت می بایست پایش و ارزیابی شود. عامل غالب در محدودیت طول عمر ترانسفورماتور، عایق کاغذی آن است. در این پژوهش اثر سه پارامتر رطوبت، اکسیژن و دما که بر وضعیت عایق کاغذی تاثیرگذار هستند، بررسی شده اند. معیار مورداستفاده برای بررسی وضعیت عایق کاغذی، درجه پلیمریزاسیون است که به طور غیرمستقیم می تواند به دست آورده شود. با محاسبه دمای نقطه داغ ترانسفورماتور به صورت ساعتی و در نظر گرفتن رشد رطوبت سالیانه خطی، طول عمر ترانسفورماتور بر اساس معیار درجه پلیمریزاسیون به عنوان نمونه برای سه جفت دمای محیطی و ضریب بار تخمین زده شده است. طول عمرهای به دست آمده از این تخمین، مطابق طول عمرهای واقعی ترانسفورماتورها هستند. این تخمین طول عمر برای دو نوع کاغذ کرافت و کاغذ کرافت تقویت شده انجام شده است و همچنین مقایسه ای بین طول عمر این دو نوع کاغذ تحت شرایط مختلف محیطی و عملکردی ترانسفورماتور صورت پذیرفته است. درنهایت با توجه به پروفیل درجه پلیمریزاسیون به دست آمده برای عایق کاغذی ترانسفورماتور، زمان بهینه برای انجام کاهش رطوبت عایق کاغذی در قالب سه سناریوی مختلف ارائه شده است.

مقدمه: اینولین به عنوان یک پری بیوتیک شامل مخلوطی از زنجیره های خطی بتا-2، 1 فروکتان با درجات مختلف پلیمریزاسیون 2 تا 60 است. درجات مختلف پلیمریزاسیون کاربردهای متفاوتی در صنایع آرایشی و بهداشتی، دارویی و غذایی دارند. هدف: این مطالعه سعی دارد بهترین روش برای ارزیابی درجات پلیمریزاسیون را پیدا کند. روش بررسی: بهینه سازی استخراج اینولین از ریشه گیاه زنجبیل شامی با استفاده از روش سطح پاسخ انجام شد. چهار فاکتور زمان، دما، نسبت حلال به ماده جامد و pH بر راندمان اینولین استخراج شده بررسی گردید. خالص سازی اینولین با آب داغ، و سپس با استفاده از کلسیم هیدروکسید و فسفریک اسید انجام گردید. میزان درجه پلیمریزاسیون اینولین با استفاده از روش های اسپکتروفتومتری، MALDI-TOF و FLD-TLC ارزیابی شد. نتایج: بر اساس آزمایش های انجام شده شرایط بهینه استخراج اینولین، با بازده 10/1 درصد؛ دمای C ° 79/6، زمان 31/9 دقیقه، نسبت حلال به ماده جامد 39/9: 1 و pH 7/7 تعیین گردید. طیف FT-IR سه جذب 820، و 864-1 cm 932 که به ترتیب متعلق به 2-کتوز، واحد بتا-2، 1 فروکتوفورانوزیل و α-D گلوکوپیرانوز است را نشان داد. مقدار درجه پلیمریزاسیون اینولین در طیف MALDI-TOF معادل با 16 و وزن مولکولی 2633 دالتون بود. طیف FLD-TLC درجه پلیمریزاسیون 1 تا 15 را نشان داد. همچنین در روش اسپکتروفتومتری میزان درجه پلیمریزاسیون تقریبا معادل با 0/04 ± 22/3 بدست آمد. نتیجه گیری: مقدار فاکتورهای مناسب برای استخراج اینولین از گیاه زنجبیل شامی پیشنهاد شد. درجه پلیمریزاسیون بدست آمده از روش FLD-TLC نتایجی قابل قبولتر و با دقت بیشتر را نسبت به روش اسپکتروفوتومتری در مقایسه با MALDI-TOF نشان داد.

مطالعات انجام شده روی پربیوتیک های مختلف اثرات متفاوتی بر میکروبیوتای روده ای نشان داده است. اثراگذاری پربیوتیک عمدتا متاثر از درجه پلیمریزاسیون است. لذا در این مطالعه اثرات سطوح مختلف دو نوع پربیوتیک اینولین و الیگوفروکتوز با درجه پلیمریزاسیون متفاوت بر میکروبیوتای روده ای لارو کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی در 5 تیمار و سه تکرار انجام شد که در آن از سطوح 0 (کنترل)، 0.5 و 1 درصد پربیوتیک های اینولین و الیگوفروکتوز با درجه پلیمریزاسیون بترتیب 23 و 5 با درجه خلوص 92 درصد در جیره غذایی بچه ماهی کپور معمولی به مدت 8 هفته استفاده شد. در انتهای دوره تغییرات ایجاد شده در میکروبیوتای روده ای شامل تعداد کل باکتری ها، تعداد باکتری های اسید لاکتیک و نسبت باکتری های اسید لاکتیک در میکروبیوتای روده ای بررسی گردید. افزودن سطوح مختلف پربیوتیک های اینولین و الیگوفروکتوز اثر معنی داری بر تعداد کل باکتری ها نداشت (P>0.05). تعداد باکتری های اسید لاکتیک میکروبیوتای روده ای در تیمارهای تغذیه شده با پربیوتیک ها بطور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.05). باکتری های اسید لاکتیک در تیمار الیگوفروکتوز افزایش تعداد بیشتری نسبت به تیمار اینولین نشان دادند. همچنین بیشترین میزان نسبت باکتری های اسیدلاکتیک به تعداد کل باکتری های زیست پذیر در تیمار تغذیه شده با 1 درصد الیگوفروکتوز مشاهده گردید (P<0.05). نتایج این مطالعه حاکی از امکان تغییر در جوامع باکتریایی میکروبیوتای روده ای لارو کپور معمولی به سمت جوامع باکتریایی مفید از طریق بکارگیری پربیوتیک بود. همچنین مشخص گردید استفاده از پربیوتیک با درجه پلیمریزاسیون پایین کارایی بیشتری در افزایش تعداد باکتری های اسید لاکتیک در مقایسه با اینولین با درجه پلیمریزاسون بالا دارد.

در این مقاله مراحل تولید گرافیت با خلوص بالا در مجتمع پژوهشی بناب ارایه داده می شود. در ابتدا مراحل مختلف تولید گرافیت توضیح و پس از آن تجزیه و تحلیل های ساختاری شبکه بلوری گرافیت به کمک پراش اشعه ایکس، چگالی و آنالیز شیمیایی مواد اولیه آن ارایه خواهد شد. چگالی نمونه ساخته شده 1.86g/cm2 بدست آمده که آن را برای خیلی از کاربرهای حساس صنعتی مناسب می نماید. این نمونه دارای بالاترین خلوص می باشد که برای اولین بار در ایران به آن دست یافته ایم. مراحل تولید و تشخیص ساختاری گرافیت با درجه خلوص بالا توضیح داده خواهد شد.